La majoria de nevus només requereixen revisions dermatològiques periòdiques. Tot i això, hi ha ocasions en què es decideix treure lunars perquè tenen un aspecte irregular, la seva localització implica un difícil control o per qüestions estètiques
Els nevus displàsics o atípics són aquells que tenen una forma irregular, presenten més d'un color i tenen un diàmetre més gran de 6 mm (és a dir, són més grans que la goma d'un llapis). Són nevus que han de ser valorats i controlats per un dermatòleg, perquè hi ha el risc que es converteixin en lunars malignes o cancerígens.
La majoria de persones tenen lunars benignes a la pell i fins i tot en alguns casos en gran quantitat, podent comptar-se més de 100 nevus. Aquests lunars benignes usualment es troben a qualsevol zona corporal, fins i tot al cuir cabellut o els genitals. Encara que la majoria dels lunars comuns poden estar presents des del naixement, usualment apareixen més tard, en la infantesa.
Encara que els lunars comuns no són cancerígens, les persones que presenten més de 50 nevus tenen més risc de patir melanoma. L'augment del càncer de pell a la població fa necessari la creació d'equips mèdics experts en la revisió de pigues (screening cutani) i el diagnòstic precoç d'aquesta patologia. Les persones amb múltiples pigues han de fer un control de pigues freqüent, amb la periodicitat que dictarà el dermatòleg.
A IDERMA oferim una atenció especialitzada per a nens i adolescents amb qualsevol tipus de problema de la pell.
La Dermatologia Pediàtrica és una subespecialitat de la Dermatologia que es basa en l'estudi, la prevenció i el tractament de la salut i la constitució de la pell dels infants i adolescents.
La pell dels nens és diferent i requereix una atenció i uns tractaments especialitzats per curar totes les patologies.
El carcinoma és el càncer de pell més freqüent i que acostuma a tenir un bon pronòstic.
El melanoma és menys comú però molt més agressiu, sobretot si no es detecta en fases inicials.
La revisió de lunars i la pell en general és fonamental per aconseguir un diagnòstic precoç dels carcinomes cutanis, el melanoma i altres tipus de càncer de pell.
Hi ha altres tipus de càncer de pell, encara que són molt menys freqüents. Es tracta del carcinoma de cèl·lules de Merkel, sarcomes, el carcinoma de glàndules sebàcies, tumors adnexal de la pell o el limfoma cutani.
És un tipus de càncer de pell que apareix sobretot a la cara i el coll. Sol manifestar-se en forma de lesions amb relleu de color rosat amb vores 'perlats', plaques vermelles i descamatives, plaques rosades o blanquinoses mal delimitades i amb aspecte de 'cicatriu' o ferides (úlceres) que no es curen. És un càncer agressiu localment, però rarament dóna lloc a metàstasi.
És un càncer de les cèl·lules de l'epidermis (capa superior de la pell) més agressiu que el carcinoma basocel·lular. Apareix sobretot en àrees exposades al sol i, sovint, sobre una lesió prèvia (queratosi actíniques). Se sol manifestar amb lesions vermelloses, amb crostes o escates al centre, i té tendència a ulcerar-se. La metàstasi és poc freqüent en el cas dels carcinomes escamosos.
És un càncer de pell agressiu i té tendència a la metàstasis. El diagnòstic precoç és vital per a la seva evolució.
Es tracta d'una lesió precancerosa que afecta fonamentalment el llavi inferior. Consisteix en lesions blanquinoses i crostes que s'erosionen. En un 10-20% dels casos, progressa a carcinoma escatós. Les persones fumadores tenen més risc de patir aquesta afecció.
Aquest tipus de lesions són un indicador de dany solar. Solen tractar-se de lesions de menys d'1 cm de diàmetre i amb una superfície escamosa o crosta. La seva localització més habitual és a la cara, cuir cabellut, mans i avantbraços. En un 5-10% dels casos, la queratosi actínica progressa a carcinoma escatós.
Una biòpsia de pell és l'extracció o extirpació d'una petita porció de teixit cutani per poder-lo examinar al laboratori. S'utilitza per diagnosticar o bé descartar alguna malaltia.
La biòpsia de gangli sentinella permet reduir la morbiditat en el tractament del melanoma i els problemes secundaris de cirurgies més invasives.
La cirurgia microgràfica de Mohs és una tècnica quirúrgica específica per al càncer de pell molt més precisa i eficaç que la cirurgia convencional.
El mapa de lunars o Body-Map Fotofinder utilitza la tecnologia de l'epiluminescència o dermatoscòpia digital per realitzar una exploració segura i eficaç de tots els lunars, taques i tumors de la pell. La dermatoscòpia permet diagnosticar lesions en fases inicials, fins i tot abans que l'exploració visual normal les pugui reconèixer.
La criocirurgia o crioteràpia congela la lesió de la pell amb nitrogen líquid per eliminar-la sense fer malbé la pell sana del seu voltant.
Les parts més afectades per la hiperhidrosi són les mans, els peus, la cara, el tron, les aixelles i la zona de les angonals.
La sudoració excessiva incrementa el risc d'infeccions a la pell.
Tot i això, aquesta afecció té sobretot un impacte a nivell social i emocional.
És una hiperhidrosi o sudoració excessiva que té un component genètic. Sol manifestar-se per primera vegada a la pubertat. Afecta una o diverses parts del cos i els episodis de sudoració excessiva solen tenir lloc durant el dia.
Aquest tipus d'hiperhidrosi o sudoració excessiva apareixen a causa d'una malaltia, el consum de medicaments o determinats tractaments. Afecta totes les parts del cos i tendeix a produir-se durant la nit.
La toxina botulínica o bòtox es fa servir per tractar arrugues o línies d'expressió, en tractaments de rejoveniment facial i de sudació excessiva.
IDERMA va ser el primer centre de Catalunya en oferir tractaments amb lipolàser i sent els especialistes amb més experiència en aquest tipus de tractaments.
La humitat, la temperatura i els fluids corporals d'aquesta àrea, juntament amb la juxtaposició dels tractes urinari, gastrointestinal i genital, són factors que predisposen a l'aparició d'afeccions de la pell o les mucoses,
Es tracta de la malaltia de transmissió sexual més comú. Està gairebé sempre relacionada amb un tipus de Virus del Papil·loma Humà (VPH) de baix risc, però alguns tipus s'han associat al càncer vulvar i al càncer de penis. Els condilomes o berrugues genitals solen presentar-se en forma de pàpules o pediculades (amb una estructura semblant a una tija o tronc) i amb una superfície irregular. Es poden presentar a tota la mucosa anogenital i creixen progressivament. En general, són asimptomàtiques, però poden causar picor, cremor o sagnat.
La dermatitis genital pot ésser al·lèrgica o irritativa i sol estar provocada per l'ús de preservatius, espermaticides, lubricants o sabons, o bé per dutxes vaginals o el consum de certs medicaments.
L'herpes genital es caracteritza per l'erupció de petites butllofes plenes d'un fluid de color groc clar. Quan aquestes butllofes es trenquen, deixen nafres doloroses que formen una crosta. Altres símptomes de la infecció són la febre, el malestar general, el dolor en orinar i la disminució de la gana.
Els condilomes poden ser lesions precursores del càncer de penis o vulvar. Així mateix, poden aparèixer carcinomes a l'àrea genital, generalment vulva, penis i/o prepuci. El melanoma també pot aparèixer a les mucoses de la vulva, la vagina o el penis.
El liquen esclerós és un trastorn poc freqüent que provoca taques blanques a la pell i fa que sigui més prima del normal. Les taques també poden ser violàcies i presentar telangiectàsies, vesícules i erosions a la superfície. Sol afectar la zona dels genitals i l'anus.
Malalties cutànies com el vitiligen, la psoriasi o el liquen pla també poden manifestar-se amb lesions a l'àrea genital.
Més enllà dels condilomes o berrugues anogenitals, hi ha malalties de transmissió sexual com l'herpes o la sífilis que produeixen lesions a l'àrea genital.
Sovint es refereix a la papil·lomatosi vestibular com la contrapartida femenina de les pàpules perlades al penis. Es tracta d'una variant normal de la mucosa vestibular que s'observa fins a un 45% de les dones premenopàusiques i un 10% de les postmenopàusiques. Aquestes pàpules es localitzen a la cara interna dels llavis menors.
Les pàpules perlades es consideren una condició normal del penis. Són petits embalums d'entre 1 i 2 mm de diàmetre que poden estar acuminats o disposats en una forma anular. Poden ser de color rosa, groc o de la mateixa tonalitat que la pell. Aquestes pàpules solen disposar-se en una o dues files al voltant de la corona
La criocirurgia o crioteràpia congela la lesió de la pell amb nitrogen líquid per eliminar-la sense fer malbé la pell sana del seu voltant.
Les ungles poden reflectir la presència de moltes malalties: malalties exclusivament unguials, de malalties de la pell o de malalties sistèmiques.
Són hemorràgies sota l'ungla produïdes per traumatismes o microtraumatismes reiterats sobre l'ungla. Sol aparèixer una taca de color negrós.
Les berrugues subungueals i periungueals es troben a sota o al voltant de les ungles dels dits de les mans i dels peus.
L'onicomicosi és la infecció per fongs de la làmina unguial o el llit unguial. Les ungles presenten deformació i decoloració groguenca o blanquinosa.
Les anomalies genètiques de les ungles són rares i heterogènies i poden ocórrer de forma aïllada o associada a altres alteracions de la pell, els cabells, les dents o les glàndules sudorípares.
Malalties inflamatòries com la psoriasi o el liquen pla poden manifestar-se amb lesions a les ungles. La psoriasi unguial pot incloure símptomes com a esquerdes, creixement anormal de les ungles i decoloració. Aquestes també poden 'afluixar-se' i separar-se de la llet unguial. Al liquen pla sol observar-se un afinament de les ungles, l'aparició de solcs o esquerdes, i/o la pèrdua d'elles.
Les ungles poden presentar taques de coloració (de marró clara a la fosca) i de forma longitudinal (línia). Poden deure's a causes mecàniques, el consum de certs fàrmacs, alteracions endocrinològiques o pigmentació racial. Quan la línia afecta una sola ungla sol estar produïda per la presència d'un nevus (lunar). El melanoma a les ungles és poc freqüent, però davant de l'aparició d'una taca d'aquestes característiques cal anar sempre al dermatòleg.
Els tumors cancerosos a les ungles inclouen la malaltia de Bowen (una forma precoç de càncer de pell), el carcinoma de cèl·lules escamoses i el melanoma maligne. És fonamental acudir al dermatòleg si apareix una taca fosca a l'ungla.
La paroníquia és una infecció de la pell que hi ha al voltant d'una ungla de la mà o del peu. L'àrea afectada es pot inflar, envermellir i fer mal, podent-se formar sobre ella una ampolla plena de pus o abscés.
És la incrustació de la làmina unguial al plec lateral de pell de la mateixa.